„Nieraz mamy do siebie taką pretensję, że po liturgii, wychodząc do naszych codziennych zajęć, mamy niedosyt. Nie umiemy może tego nazwać, ale właśnie to jest to, że uczestniczyliśmy w liturgii, ale nie nastąpiło spotkanie. Zapragnijmy mocno, aby spotkanie następowało, nie tylko w świątyni” – mówił bp Romuald Kamiński w katedrze warszawsko-praskiej podczas Mszy Świętej w Święto Ofiarowania Pańskiego.

Spotkanie z żywym Bogiem w Eucharystii

„Najstarsza nazwa dzisiejszego święta to spotkanie – mówił bp Romuald Kamiński. – Wierna Reszta Izraela, reprezentowana przez Joachima i Annę, spotyka się i rozpoznaje Mesjasza. W świątyni było obecnych bardzo wielu ludzi, ale tylko niektórym dane było rozpoznać Chrystusa w 40-dniowym dziecku. Wydarzenie to jest znakiem, że Bóg nie zawodzi pragnienia tych, którzy Go oczekują. Niech dzisiejsze święto żywi w nas i odnowi pragnienie spotkanie z Bogiem żywym. To, drodzy moi, bardzo mocna i trafna uwaga, że my, przychodząc do świątyni, powinniśmy zrealizować to zadanie spotkania z Bogiem żywym. To nie jest tak, że przychodzimy na liturgię, aby uczestniczyć w jakimś obrzędzie. To wszystko jest jakby konstrukcja tego, co jest istotne, o czym było w pierwszym zdaniu. Ma nastąpić spotkanie z Bogiem żywym. Nieraz mamy do siebie taką pretensję, że po liturgii, wychodząc do naszych codziennych zajęć, mamy niedosyt. Nie umiemy może tego nazwać, ale właśnie to jest to, że uczestniczyliśmy w liturgii, ale nie nastąpiło spotkanie. Zapragnijmy mocno, aby spotkanie następowało, nie tylko w świątyni”.

Światowy dzień życia konsekrowanego

To łaska od Boga, że przynajmniej raz w roku, 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, w naszej Ojczyźnie, w święto Matki Bożej Gromnicznej, już nie będziemy sobie wyjaśniali, skąd się wzięła ta historia, bo przynajmniej średnie i starsze pokolenie doskonale wie. W święto Matki Bożej Gromnicznej w całym Kościele Chrystusowi powinniśmy zgłębiać tajemnicę szczególnego powołania kiedyś określanego jako zakonne. Dziś widzimy, że ono jest bogatsze także w swojej formie zewnętrznej i dlatego mówimy o nim jako o życiu konsekrowanym. W tym określeniu znajdzie swoje miejsce kapłan i brat zakonny, siostra klauzurowa i czynna, członkinie różnych instytutów, siostry habitowe i bezhabitowe, dziewice i wdowy konsekrowane. Święty Jan Paweł II zadbał o to, że od 1997 roku w święto Ofiarowania Pańskiego przeżywamy światowy dzień życia konsekrowanego. Mamy okazję do głębszej refleksji Kościoła powszechnego nad darem nowego życia poświęconego Bogu. Janowi Pawłowi zawdzięczamy zaistnienie wielu potrzebnych dokumentów, w tym adhortacji „Vita Consecrata” wydanej 25 marca 1996 roku. Nietrudno policzyć, że 25-lecie obchodów mamy w tym roku”.

Zróbmy odpowiednie postanowienia

„To może teraz trzeba pomyśleć, co na ten rok jubileuszowy życia konsekrowanego powinniśmy przygotować. Każda z osób, już nie mówiąc o wspólnotach, postanowi sobie coś, co umocni te drogi. Nie myślę tutaj o jakichś takich postanowieniach dla upamiętnienia 25-lecia. To nie o to chodzi. Ale dobrze byłoby, gdybyśmy dorzucili do tego naszego codziennego życia jakieś dobre postanowienie, które zaowocuje i w naszej drodze, i w drodze naszych sióstr i braci, którzy razem idą z nami tą drogą. Mamy zatem dobrą okazję, nasza moc płynie zawsze z bliskości Boga. Nasza mądrość zakorzeniona jest w słuchaniu i zrozumieniu pouczeń od Boga. Obfite są pouczenia. Na dzień dzisiejszy najwięcej mówi się o świątyni i o jej włodarzu, czyli Bogu. W każdym miejscu na świecie znajdziemy miejsce, o którym ludzie powiedzą: „To nasza świątynia, to miejsce dla nas drogie, święte”. Oczywiście, jest to różnie rozumiane, bo różne są religie, filozofie, różne odniesienia do zasad religijnych, czy różna jest też pobożność. Prorok, który dzisiaj kieruje do nas słowo, zwiastuje przyjście Pana. A co się z tym wiąże to zapowiedź ustania ofiar Starego Przymierza i nastanie nowej ofiary czystej. Można by powiedzieć, że prorok dotyka spraw, które są jakby za pięć dwunasta. Niebawem to nastąpi. To już nie są zapowiedzi sprzed sześciu, siedmiu wieków, z czasów Izajasza czy wcześniej”.

Zobacz więcej: