„191. rocznica krwawej bitwy o Olszynkę Grochowską to cząstka dziejów powstania listopadowego. To jedna ze stron historii trudnej naszej umiłowanej Ojczyzny. To świadectwo nieustannych pragnień o to, by żyć godnie, jak przystało dzieciom Bożym”. W 191. rocznicę Bitwy o Olszynkę Grochowską w parafii Najczystszego Serca Maryi odbyły się uroczystości upamiętniające to wydarzenie. W niedzielę 27 lutego 2022 r o godz. 12.30 biskup Romuald Kamiński przewodniczył Mszy św. w intencji bohaterów bitwy pod Olszynką Grochowską (25 lutego 1831 r.).

Skąd ta nienawiść?

„Trudno sobie wyobrazić, że tutaj w tej okolicy, kiedy zagasło słońce 25 lutego 1831 roku ziemia została usłana prawie 15 tysiącami poległych żołnierzy z obu stron. Czy można to objąć wyobraźnią? Za tym idą kolejne pytania. Serce może krwawić, umysł próbować dociekać, ale to wszystko pozostanie bezowocne, jeśli nie zadamy sobie pytań: kim jestem? Kim jest Bóg? Kim jest mój brat i moja siostra? Dziś kiedy rozważamy te wydarzenia sprzed 191 laty, to nasze myśli biegną w kierunku wiadomości, które zewsząd do nas docierają, bo oto na ziemi pobratymczej trwa wojna. Ten sam agresor, te same cierpienia, te same pytania. Jak długo będziemy żyć wypełniając ten sam scenariusz? Nosimy w sobie, w swoim wnętrzu obraz Boga, dlatego nazywamy się dziećmi Bożymi. A o Bogu naszym Ojcu mówimy, że jest samą miłością i miłosierdziem. Zatem skąd te okropności? Skąd biorą się wojny, nienawiść?” – mówił w homilii biskup Romuald Kamiński.

Bóg troszczy się o każdego człowieka

„Powiada dzisiaj słowo Boże, które śpiewaliśmy przed Ewangelią, że mamy być jako źródła światła w świecie, trzymając się mocno słowa życia. W tym jednym krótkim zdaniu opowiedziany jest cały sens bytowania ludzkiego. Jest to odpowiedź na to pytanie, które często sobie zadajemy, a które autor ósmego psalmu tak pięknie ujął: „Panie, kim jest człowiek, że o nim pamiętasz, kim syn człowieczy, że troszczysz się o niego? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go otoczyłeś”. To każdy z nas. Jeśli trzyma się mocno słowa życia, czyli Pana Jezusa, o którym dzisiaj mowa w drugim czytaniu, że on jest fundamentem. Że On jest drogą, prawdą i życiem. Do nas należy zadanie sobie trudu, żeby to zrozumieć”.

Jesteśmy wyjątkowi

„A zrozumiemy nas samych – naszą wyjątkowość, naszą wielkość, nasze piękno, patrząc na naszego Ojca, który także mówi o nas, wydaje o nas świadectwo. „Ty jesteś moim dzieckiem. Jam cię stworzył na swój obraz i podobieństwo w tobie odzwierciedla mnie samego”. A więc my wiemy, że nosimy w sobie, w swoim wnętrzu obraz Boga. Dlatego nazywamy się dziećmi Bożymi. A my o Bogu naszym mówimy „Ojciec”. On jest samą miłością i samym miłosierdziem. Skąd zatem te okropne wieści? Skąd biorą się u nas wojny i nienawiść? Zachęcam, aby w najbliższym czasie wziąć sobie jako lekturę List Jakuba Apostoła, brata Pańskiego, pierwszego biskupa Jerozolimy, który w czwartym rozdziale odpowiada na te wieczne pytania. „Skąd się biorą wojny i kłótnie i nienawiść pośród was dzieci Bożych. Korzeniem wszystkiego jest chęć posiadania”. Może to zdanie nie mówi wszystkiego, ale jest tak bogate w treść. „Posiąść”. To znaczy, że będę w centrum i będę najważniejszy. I można powiedzieć, że nie tylko mam pragnienie ograniczenia braci i sióstr, aby stać się potężnym, ale również obedrę ich z tego wszystkiego”.

Zobacz więcej: