Czym jest duchowa adopcja dziecka poczętego? Skąd mamy pewność, że takie dzieci się narodzą? – Jest wiele sposób na to, żeby uczynić swoje życie lepszym i piękniejszym, niektórzy mówią świętym, jest wiele takich okazji, żeby o tym pomyśleć, na przykład 25 marca „Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny”; Dzień Świętości Życia – mówiła Małgorzata Bartas Witan – Duchowa adopcja dziecka poczętego to modlitwa za nienarodzone dziecko, którą podejmujemy składając przyrzeczenie. Składając to przyrzeczenie podejmujemy też zobowiązanie do codziennej modlitwy w intencji tego dziecka. Mówimy o duchowej adopcji, dlatego że bierzemy w opiekę to konkretne wybrane dziecko, chcemy stać się duchowym rodzicem tego dziecka po to, żeby mogło się narodzić – dodawała Katarzyna Pazdan – Każda duchowa adopcja trwa przez 9 miesięcy, zaczynana jest w konkretnym momencie; może to być święto Maryjne. Zobowiązujemy się do odmawiania dziesiątka różańca i codziennej modlitwy – podkreślała Małgorzata Bartas – Witan – Ta modlitwa zawsze porusza moje serce. Ważne, że to modlitwa przez wstawiennictwo Matki Bożej i św. Józefa, czyli tych, którzy przyjęli dziecko natychmiast i którzy rzeczywiście są najsilniejszymi wstawiennikami przed Bogiem w wielu sprawach,a szczególnie w tych sprawach dotyczących życia – zaznaczyła Katarzyna Pazdan – Wiele osób, które podejmują duchową adopcję, składają świadectwo tego, że miłość podarowana bezinteresownie do nich wraca, chociażby w postaci poczęcia długo oczekiwanego dziecka – stwierdziła – Duchowa adopcja jest sposobem na to, żeby zrobić coś dobrego również ze swoim cierpieniem, ofiarując je razem z modlitwą w intencji dziecka i jego rodziny – podsumowała Małgorzata Bartas Witan