Bóg w jego życiu realizował swój zamysł, a on – nasz Jubilat – zgodnie ze słowami „Jesu, in Te confido”, po prostu zawierzył i pozwolił Bogu prowadzić się przez życie. Dziś wyrażamy wdzięczność za wszystko, czego dokonał, czemu był wierny i przede wszystkim za tę wierność Bogu, w której trwa po dzień dzisiejszy. Drogi Jubilacie, przypomnę z Twojej autobiografii, Twoje własne słowa: „Znowu jubileusz – tym razem 60-lecia moich święceń kapłańskich. Staram się, żeby z tej okazji nie zapomnieć o Bożych dobrodziejstwach, które stają się udziałem jubilata, żeby zrobić sobie porządny rachunek sumienia z całej przeszłości, przepraszając Boga za wszystkie słabości i grzechy, żeby przyrzec poprawę, niezależnie do tego, ile jeszcze będę miał na to czasu”. Jak widać, czas, Drogi Jubilacie, jest ci dany. Z tym rachunkiem sumienia – zawsze to warto robić, z tą poprawą – na pewno warto nad sobą pracować, ale przede wszystkim dziękujemy dzisiaj razem z tobą za twoje życie, powołanie kapłańskie, posługę biskupią i to wszystko, co stało się udziałem naszym dzięki twojemu życiu. Niech Bóg Ci błogosławi – mówił bp Rafał Markowski, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej podczas Mszy św. dziękczynnej z okazji jubileuszu 70-lecia święceń kapłańskich bpa Kazimierza Romaniuka, pierwszego pasterza diecezji warszawsko-praskiej. W piątek, 17 grudnia, w katedrze św. Floriana na Pradze liturgii z udziałem Jubilata przewodniczył kardynał Kazimierz Nycz, Metropolita Warszawski.

Życie złączone z historią

„Moi drodzy na wcieleniu Jezusa Chrystusa nie kończy się historia tego świata. Przeciwnie, ta historia wkracza w zupełnie nowy etap. To historia zbawienia, która nadal trwa po dzień dzisiejszy i którą tworzy Bóg i tworzą ludzie. I tutaj dochodzimy do naszego kochanego jubilata, z którym wspólnie razem dziękujemy za 70 lat jego życia kapłańskiego i jego posługi kapłańskiej. Dziękujemy za to wszelkie dobro, które zrodziło się w ciągu całego jego życia, a szczególnie tego życia kapłańskiego. To jest życie, które nie jest oderwane od historii. To jest to życie jubilata, który wkomponował się w historię tego świata, w historię zbawienia. I historii życia naszego Jubilata towarzyszyły różne przeróżne okoliczności historyczne”.

Sytuacja w XX-leciu międzywojennym

„Proszę się nie obawiać, nie będę szedł rok po roku, ale pewne rzeczy najważniejsze chciałbym mimo wszystko przypomnieć. Rok 1927. 16 kwietnia rodzi się Joseph Ratzinger, wybitny teolog, arcybiskup Monachium, kardynał. Wreszcie papież Benedykt XVI. 20 maja tego samego roku w Krakowie urodził się Franciszek Macharski, arcybiskup krakowski, kardynał, jedna z najważniejszych postaci Kościoła w Polsce na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. I wreszcie 21 sierpnia 1927 roku po walkach na Podlasiu rodzi się nasz jubilat, wybitny rugbista, rektor seminarium, wychowawca wielu pokoleń kapłańskich. Wreszcie pierwszy ordynariusz nowoutworzonej diecezji warszawsko-praskiej. Rok 1951. 29 czerwca święcenia kapłańskie przyjmuje Joseph Ratzinger i jego brat Georg. 24-letni Joseph był wtedy najmłodszym z ówczesnych kandydatów do kapłaństwa, ale 23 lipca tamtego roku Kościół w Polsce poniósł dotkliwą stratę. Umiera bowiem kardynał Adam Sapieha, metropolita krakowski. Wielka postać Kościoła w Polsce pierwszej połowy XX wieku. Nazywany księciem niezłomnym”.

Lata PRL-u

„Tego samego roku 16 grudnia nasz jubilat przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego w kościele Najświętszego Serca Maryi na warszawskiej Pradze. Rok 1956. 12 stycznia prymas Stefan Wyszyński otrzymuje od papieża Piusa XII nominację kardynalskiej. Tego samego roku 8 maja biskupi polscy skierowali do rządu PRL list, który przeszedł do historii. 25 września tego tragicznego roku następuje aresztowanie prymasa Stefana Wyszyńskiego. Ale w tym samym roku nasz jubilat jest wikariuszem parafii na Saskiej Kępie. Dzięki swojej wielkiej pracowitości uzyskuje pierwszy tytuł doktora z turystyki na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Co ważne, tego samego roku, 1953, 8 grudnia o godzinie 21.00 w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze po raz pierwszy zabrzmiał apel jasnogórski. Rok 1961. 14 lipca papież Jan XXIII publikuje encyklikę Mater et Magistra, doniosłą encyklikę, która mówi o przemianach społecznych dokonujących się w świecie, w świetle nauki Kościoła. Tego samego roku 1961 w Polsce decyzją rządu PRL definitywnie usunięto lekcje religii ze szkół. Jubilat tego samego roku dzięki nadal swojej wielkiej pracowitości uzyskuje kolejny doktorat z wiedzy biblijnej na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Rok 1971 to rok, w którym w Polsce stosunki państwo Kościół ulegają pewnej odwilży. 23 czerwca tego roku Kościołowi przyznano prawo własności do ponad czterech tysięcy kościołów i kaplic. Tego samego roku nasz jubilat obejmuje obowiązki rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. Podejmuje się dzieła wychowywania kolejnych pokoleń kapłańskiej”.

Zobacz więcej: